Sürpriz Yaşamamak İçin Zihin Okumak

İnsan hep bir bilinmezlik içinde yaşar.Bir çok kişi çevresindeki kişilerin kendisi hakkında gerçekte ne düşündüğünü bilmeden sürer hayatını.O kadar çok maskeye sahibiz ki bizde insanlara birçok zaman gerçek duygu ve düşüncelerimizi yansıtamayız.Örneğin iş yerimize gideriz müdürümüz ile iletişim problemimiz vardır.Fakat ast üst meseleleri yüzünden hep samimi olmayan bir güler yüzlülükle davranırız.Çok iyi dost bildiğimiz  kişi bizi sırtımızdan bıçaklar. Ön yargılarımız nedeniyle iletişim kuramadığımız birçok insanın hiç olmadık bir zamanda bizlere yardımı dokunabilir.Hayat sürprizlerle doludur.Peki bu sürprizlere maruz kalmayacak bir yetenekle dünyaya gelseydik sizce durum ne olurdu?

Diyelim ki dünyaya insanların zihinlerini okuma yeteneği ile geldiniz.(İçinizden "keşke" sözcüklerini duyar gibiyim.)Tabi ki insan irdelemeden düşününde,  birçok insanın özünde bulunan maymun iştahlılığıyla sempati duyarak yaklaşabilir duruma.Zannımca bebeklik zamanlarımız, belkide ilk çocukluk yıllarımızda bu özelliğin farkına varamazdık.Daha sonraki gelişen süreçte bunu bir oyun gibi düşünürdük ama insanların bizim hakkımızda düşünceleri hatta karşımızdaki insanın en bilinmemesi gereken sırlarını öğrenince insanlardan tiksinir ve soğurduk. Yalnız yaşamaya başlardık, belki de bu zihin okuma durumunu hayvanlar üzerinde deneyerek bir süre avunabilirdik.Örneğin bir kuşa odaklanıp onun uçarken ki düşüncelerini kendi zihnimizde sanki kendimiz o an uçuyormuş gibi hissedebilirdik, ya da bir arının çiçekten çiçeğe dolaşırken türe özgü olarak bal yapma davranışının onda yarattığı duyguyu irdeleyebilirdik.Tabi bu denemeler bizi bir zaman oyalardı.Sonrasında insan arasına karışma çabaları içerisinde dolanır dururduk.Bir otobüse binerdik yüzlerce insanın düşünceleri bir anda beynimize baskı uygulardı.Herkesin ayrı bir derdi olduğunu daha iyi anlayabilirdik.Fakat bu durum bizi içten içe yalnızlığa sürüklerdi.

İnsan genelde merak duygusunun beraberinde aşkı tatmaya başlar.İnsan hoşlandığı kişiyi önce merak eder onu öncelikle tanımak ister.Her gün farklı bir özelliğini keşfetmek ister.Bu keşifler belkide ilişkinin devamlılığını sağlayan unsurdur.Fakat zihin okumayla, karşımızdaki insanı 10 dakika içerisinde kitap gibi okurduk.Her üzüntüsü her sevinci ve korkusuyla birlikte artık bizim için çözülmesi gerekmeyen bir bilmece olurdu.
Aynı zamanda bu durum çevremizdeki insanların hiçbirinin özel hayatı olmayacağı anlamına gelmez miydi? Her defasında istemeden onların zihnini adeta tecavüz etmiş olmaz mıydık? 

Sanırım bu noktadan sonra giriş cümlelerinde yetenek diye bahsettiğim bu özellik , bu aşamadan sonra tam bir baş belası olurdu bizim için.Yavaş yavaş zihnimizin içinde ölmeye başlardık.... en sonunda da yapayalnız bir biçimde aciz, sersefil  toplumdan dışlanmış bir halde ölüm kapımızı çalardı....dayanılmaz acılar içinde olan bizde mutlulukla açardık kapıyı...